Όλοι μας χρησιμοποιουμε την φραση «πράσινα άλογα», όταν θέλουμε να περιγράψουμε κάτι απίθανο ή ανόητο. Αυτό τελικά είναι όμως σωστό…?
Οι παροιμίες και οι λαϊκές ρήσεις είναι σύντομες και εύστοχες φράσεις που περνούν από γενιά σε γενιά, φέρουν μαζί τους σοφία αιώνων και αποτελούν πολύτιμα κομμάτια του πολιτισμικού μας πλούτου.
Απο την μια, η εύστοχη χρήση μιας παροιμίας σε μια συζήτηση μπορεί να δώσει χιούμορ, ζωντάνια και έμφαση στα λεγόμενά μας.
Απο την άλλη, υπάρχουν δεκάδες εκφράσεις που χρησιμοποιούμε καθημερινά, οι οποίες πολλές φορές φλερτάρουν με το λάθος.
Εμείς διαλέξαμε κάποιες από αυτές και με την βοήθεια σας, θα αναζητήσουμε το σωστό και το λανθασμένο
Τελικά υπάρχουν τα «πράσινα άλογα»;
Μια από τις εκφράσεις αναδεικνύει το οξύμωρο και το απίθανο μιας κατάστασης είναι τα “πράσινα άλογα”
Η πιο διαδεδομένη εξήγηση μεταφράζεται ως «πράσσειν άλογα», η οποία σημαίνει ότι «πράττω κάτι παράλογο».
Αν το καλοσκεφτείτε είναι μια λογική εξήγηση, καθώς τι νόημα μπορεί να είχε ένα πράσινο άλογο στην κουβέντα μας;
Και εκεί λοιπόν που το “πράσσειν άλογα” θεωρείται ως μια ασφαλείς εξήγηση, από την πλευρά της γραμματικής, πολλοί “σκίζουν τα ιματια” τους ότι η φράση αυτή δεν απαντάται πουθενά στην αρχαιοελληνική γραμματεία.
Καποιοι, μάλιστα, σκαλισαν και βρήκαν ότι στην Ρουμανία υπάρχουν δυο εκφράσεις για «πράσινα άλογα». Η μία παροιμία μεταφράζεται ως «γυρίζει αναζητώντας πράσινα άλογα», και η άλλη που είναι εξαιρετικά προσβλητική για τους Σέρβους που λέει: «Πράσινο άλογο, έξυπνος Σέρβος», δηλαδή όσες πιθανότητες έχει κανείς να απαντήσει πράσινο άλογο, τόσο συχνά συναντά και έναν ευφυή Σέρβο.
Τελικα ήταν ένας ο ασκός του Αιόλου ή πολλοί;
Εδώ, λοιπόν τα πράγματα είναι πιο απλά…αρκεί να ανατρέξουμε στα σχολικά μας χρόνια.
Στην Οδύσσεια του Όμηρου, ο Οδυσσέας και οι άνδρες του φιλοξενήθηκαν στο νησί του Αιόλου ο οποίος τους φίλεψε ένα πολύ χρήσιμο δώρο.
Έκλεισε όλους τους ανέμους σ’ ένα και μοναδικό ασκί και άφηνοντας ελεύθερο μόνο τον Ζέφυρο να φουσκώνει τα πανιά, για να τους οδηγήσει στην Ιθάκη.
Όπως αντιλαμβάνεστε λοιπόν, εφόσον το ασκί ήταν ένα, η σωστη έκφραση είναι: «Άνοιξε τον ασκό του Αιόλου» και σημαίνει πως κάποιος με μια κίνηση, προκάλεσε έντονη αναταραχή και αναστάτωση.
Είναι το “Παν” μέσα στο “μέτρον άριστον” ή…όχι;
Εδω τα πράγματα έχουν δυο εξηγήσεις μια παλιά και σκονισμένη και μια πιο νέα με λίγο μποτοξακι…
Γενικά η έκφραση είναι «μέτρον άριστον» και κάθε τι πέραν αυτού θεωρείται υπερβολή….αλλα!!!
Η πρώτη φορά που συναντάμε αυτή την έκφραση είναι από τον Κλεόβουλο τον Λίνδιο…όποιος είπε, το: «Μέτρον Άριστον».
Ένα ρητό το οποίο σημαίνει, να αποφεύγει ο άνθρωπος τις ακρότητες και να τηρούμε το μέτρο στη ζωή μας
Με το πέρασμα των αιώνων προσθέτοντας…αργότερα την λέξη «παν», αλλάζει το νόημα ότι, «όποιο μέτρο και αν έχει κανείς» καλό είναι.
Βέβαια, σύμφωνα με ανάλυση του Νίκου Σαραντάκου, συγγραφέα και μεταφραστή, η γλωσσική υπερβολή ήταν γνωστή εδω και χιλιάδες χρόνια και δεν αποτελεί νεοελληνικό ατόπημα.
Υποβολή απάντησης